Marlena-L Divendres lo 15 d’abril, a l’escòla Calandreta la Garriga de Ginhac, festegèrem la Prima. I celèbran cada fin de periòde per una fèsta tradicionala (Martror, Nadal, Carnaval e la Sant Joan), e fins ara, sola una caça a l’uòu anonciava Pasquetas e sas vacanças. Es per aquò qu’aqueste an, jos l’impulsion de la còla d’animacion, decidiguèron d’anar mai luènh, e d’aprigondir lo sens d’aquela practica, de l’espolsetar de la tradicion que ven de la religion per l’ancorar dins una realitat vertadièra : la natura que bronzina, que borrona, qu’es per se reviscolar a de bon. Carnaval aviá sonada la fin de l’ivèrn, la fèsta de la Prima o confirmèt amb bonaür !
Es doncas per una tantossada plan ensolelhada que la fèsta se debanèt. La còla eco-delegats, tornada batejar las «pica-tenèbras» per l’escasença, ne sonèt la debuta en tustant sus de percussions de fortuna, dins un bruch que rampelava lo caòs original, senhal per las classas de sortir en farandòla dins la cort. Seguiguèt la tradicionala caça als uòus fonduts… Puèi per contunhar sus la tematica de l’uòu, simbòl de vida, nos partegèrem una pascada giganta : en classa, batèron los uòus que cadun aviá menats, e al bèl mitan de la cort, de parents se carguèron de sa coseson dins una padena de las bèlas, mentre que los enfants cantavan la Prima. N’aguèrem totes un tròç, sus de pan cobèrt de pestò d’èrbas salvatjas… Plan reviscolats, èrem lèstes per dançar ! Dobriguèrem l’escòla als parents per que nos jonguèsson pel balèti qu’animèron los musicians Sam, Maud e Cedric. Enfants, adultes, totes participèron a batre los pès pel sòl, al ritme de la dança de l’ors e autre cercle circassian per acabar una fèsta de las gaujosas !
Per ne saupre mai cap a l’organizacion de la fèsta, interroguèri Sandrina Vera (coordinatritz que fa lo ligam entre la còla animacion e la còla pedagogica) e Amelha Jalbert (animatritz e referenta temporadas). D’efièch, se lors idèas son florissentas, per las faire espelir, cal que sián ligadas als projèctes de classa e d’escòla que lo tèma n’es la solidaritat aqueste an. Quand lo projècte foguèt validat, se calguèt despartir los ròtles. Una còla d’escolans eco-delegats se trachèt de la preparacion dels accessòris, d’amagar los uòus, de faire lo servici de la pascada… de pretzfaches plan definits e fargats pendent los tempses peri-escolars. D’autres escolans participèron tanben segon lor disponibilitat e lor enveja. Los regents aprestèron de cants e trabalhèron de poèmas. Los parents enfin adobèron la cort e la sonorizacion… Brèu, un trabalh de còla per un objectiu comun : un brave exemple de cooperacion e lo sentiment fòrça agradiu de coesion que n’emergiguèt.
Òsca e mercés per aquela polida fèsta !
Marlena Longelin e la còla
