« Tant que i a una cultura occitana, la lenga continua… »

Aquesta annada, l’estagi « lenga e cultura » de la còla APRENE 1 se poguèt pas faire en Auvèrnhe coma èra inicialament previst. Pas cap de problèma ! La còla pedagogica d’APRENE e lo CFPO-RO se petacèron per organizar a la lèsta un estagi « lenga e literatura » a… Besièrs ! L’escasença e l’astre per nosautres de rencontrar d’escrivans e de professors d’occitan, engatjats e afogats, que nos transmetèron lor fe e lor amor per la lenga…

Diluns, Florian Vernet.

Escrivan prolific, son univèrs es vast, son repertòri variat. Benlèu qu’aquò mòstra sa curiositat, mas li permet tanben d’experimentar d’estiles diferents, amb lors constrenchas pròprias. Se un polar exigís de rigor per son estructura, lo roman, el, ofrís la possibilitat de desliurar l’imaginari. E l’imaginari de Florian Vernet es borbolhant. Imaginari « un pauc fòl » coma o ditz el meteis, que trobam dins son escritura que s’i rencontran lo registre de còps fantastic e lo ton de la derision, l’autorizant a questionar lo mond occitan actual… Imaginari popular tanben, glenat per carrièras, quand nos ditz qu’es « totjorn estat interessat per l’inventivitat lengatgièra del mond »… Lo mond, lo « pòble pichon », lo per qual la lenga poguèt subreviure fins ara. Mas es pas sufisent, considèra que « la lenga publica es en patiment, endemesida » e se pausa la question de saupre « quina lenga parlam ? », question que manca pas de faire resson dins l’esperit dels estudiants que sèm, escambarlats entre los diferents parlars que costejam… Pasmens tot es pas perdut, e per que la lenga venga pas una « lenga residuala », nos demòra l’aisina màger qu’es la literatura : « la lenga a tengut mai de mila ans per çò qu’avèm una literatura, la literatura nos seguís dempuèi lo sègle X e s’es jamai arrestada ». Lo messatge es clar e fòrt. Nos remanda a nòstre ròtle de locutor occitan e regent : porgir una lenga de qualitat als mainatges, tant coma lor transmetre lo plaser e l’amor de la lectura, de la lenga. Responsabilitat importanta, pasmens indispensabla per tal de bastir de fondacions solidas per la cultura occitana de deman !

Guilhèm Arbiòl, Marlèna Longelin e la còla

Articles recommandés

Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *