La passejada deu Verd Galant

Mei de dus ans après la darrèra representacion de la pastorala de Monenh « Las heytes de Caddetou », la tropa que torna pujar sus l’empont. Lo scenari qu’èra coneishut despuish lo mes de genèr de 2020 mes la situacion sanitària que hasó puisheu a l’avançada deu projècte. Totun, los aderents de la pastorala presidida per Délia Ciampoli que decidín de presentar au public « La passejada deu Verd Galant ».

Un òmi « verd » qu’èra un òmi vigorós, enterprenent e hardit, a maugrat deu son atge avançat. Lavetz, que designava un òmi que ne’s perdèva pas la hami sexuau dab las annadas. E que coneishem plan aquesta expression, peu Biarn, pr’amor qu’ei lo chafre deu noste rei Enric. E be n’èra, un òmi verd, lo noste rei de França ! Qu’ei causa sabuda, qu’avó un amor incondicionau e sovent insaciable tà las hemnas. Mes qu’èra tanben un òmi romantic e qui èra entenut entà seduisir las daunas. Au miei de las soas conquistas que podem mentàver Diane d’Andoins, Gabrielle d’Estrées, Henriette d’Entragues o la joena Charlotte Montmorency.

Portrèit equèstre d’Enric IV de França, François-Frédéric Lemot, 1818.

La passejada deu Verd Galant qu’ei ua pastorala bilingua, mesa en scèna per l’empontaire Alain Munoz. Que s’inspira deu passatge a Monenh deu bon rei Enric, bearnés, cap e tot. Aquera comedia, inspirada d’ua comedia deu sègle XVIIIau (Lo sopar deu Verd Galant ou le laboureur devenu gentilhomme de Boutillier e Desprez de Walmont) que s’empara sus vertadèras letras enviadas per Enric a las soas conquistas. L’empontaire e la tropa que tribalhèn tanben a partir de tèxtes d’André Lamandé qui contan las amors deu verd Galant, poemas de Simin Palay e contes de Yan Palay.

Lo public, viengut en nombre, qu’assistè a un espectacle divertissent on las scènas èran animadas per cantas dab los grops polifonics de l’Encatada, deus Monesis, deus Esbarrits e tanben per danças dab los dançaires de Monenh e Luc de Biarn. Las farandòlas e los rondèus qu’èran acompanhat per instruments tradicionaus. Lo decòr qu’èra gaujós, mercés a las illustracions inspiradas de Paul Mirat e realizadas per ua associacion d’artistas amics de la pastorala, « Cimaises et Chevalets de Pardies ». La tropa e lo public que complimentèn tanben lo tribalh d’Annie Guiroton « La cage ouverte de Parbayse» qui a creat los costumes magnifics.

La pastorala, com ac bremba l’empontaire, qu’ei ua comedia gessida deu teatre popular e hèita per comedians amators. E mercés au tribalh e a l’estrambòrd deus aderents, lo public que passè ua serada de las bonas !

Sandrina Rey e la còla

Articles recommandés

Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *